Het Nederlandse mannentennis was de afgelopen jaren een zorgenkindje, maar met de sensationele kwartfinaleplaats van Botic van de Zandschulp op de US Open valt er opeens weer wat te vieren. Na zeventien jaar is er eindelijk een opvolger voor 'de laatste kwartfinalist' Sjeng Schalken. "De andere jongens denken nu: dit wil ik ook."
Schalken was er zelf niet zo mee bezig, maar hij was tot zondag de laatste Nederlandse man die erin slaagde om de kwartfinales van een Grand Slam-toernooi te bereiken. Op zijn laatste Wimbledon in 2004 stootte de Limburger door naar de laatste acht, maar servicekanon Andy Roddick was hem de baas. Sindsdien speelden de Nederlandse mannen geen rol van betekenis meer op de grote toernooien.
"Ik had eigenlijk verwacht dat Robin Haase me als eerste zou evenaren, maar het duurde allemaal wat langer", zegt Schalken in gesprek met NU.nl. "Ik vond het al een uitzonderlijke prestatie van Botic om opnieuw via de kwalificaties een Grand Slam-toernooi te bereiken, want dat is echt niet makkelijk. Maar een kwartfinaleplaats had niemand kunnen voorspellen. Dit is echt fantastisch."
De 44-jarige Schalken, vijfvoudig kwartfinalist op een Grand Slam-toernooi en halvefinalist op de US Open van 2002, ziet bij Van de Zandschulp gelijkenissen met het pad dat hij zelf als beginnend prof bewandelde. Bij de voormalige nummer elf van de wereld duurde het ook even voordat hij de grootste successen uit zijn loopbaan boekte.
"Ik was aan het begin van mijn carrière ook onrustig in mijn spel en weet daardoor hoe moeilijk het soms kan zijn. Iedereen wist allang dat Botic goed kan tennissen en dat de bal mooi van zijn racket af komt, maar hij miste voorheen de mentale veerkracht. Inmiddels heeft hij van zijn zwakke plek zijn sterke punt gemaakt en dat betaalt zich nu uit", aldus Schalken.
Waar Van de Zandschulp vroeger snel bij de pakken neer kon zitten, oogt hij nu stoïcijns als het even tegen zit. Bij zijn eerste zes zeges in New York verloor de Veenendaler telkens de eerste set. Tegen Diego Schwartzman in de vierde ronde verzuimde Van de Zandschulp twee matchpoints te benutten en verloor hij daarna de vierde set, maar een mentale inzinking bleef uit; in de beslissende set gaf hij nog maar één game weg.
Foto: EPA
Niet alleen de ontwikkeling van Van de Zandschulp, maar ook die van Tallon Griekspoor laat zien dat het er rooskleurig uitziet voor het Nederlandse mannentennis. De Noord-Hollander bereikte in New York voor het eerst de tweede ronde van een Grand Slam-toernooi door de veel hoger geplaatste Duitser Jan-Lennard Struff te verslaan.
"Door het succes van Botic denken de jongens waar hij veel mee getraind heeft ook allemaal: ho eens even, dit wil ik ook. Op die manier kan het succes van Botic een opstapje zijn voor een hele generatie waar we met z'n allen veel plezier aan kunnen beleven", zegt Schalken, die de vergelijking maakt met eind jaren tachtig.
"Toen hadden we met spelers als Jan Siemerink, Richard Krajicek en Jacco Eltingh een gouden generatie. Die drie inspireerden elkaar met hun successen en maakten elkaar beter. Hopelijk kan zoiets nu ook met Griekspoor gebeuren. Het mooie is dat ze niet de druk voelen om een sterke generatie op te volgen. Dat had ik wel."
Ondertussen is het US Open-sprookje van Van de Zandschulp nog altijd levend. De huidige nummer 117 van de wereld, die na het toernooi de top zeventig van de ATP-ranking bestormt, wacht dinsdagavond met Daniil Medvedev (18.00 uur) zijn zwaarste tegenstander tot dusver. De nummer twee van de wereld verloor in 2019 de finale en voegde zich vorig jaar bij de laatste vier op de US Open.
"Hardcourtspecialist Medvedev is andere koek dan Casper Ruud en Schwartzman, die toch vooral excelleren op gravel", benadrukt Schalken. "Medvedev is al een paar keer dicht bij een Grand Slam-titel gekomen en is erop gebrand nu wel een keer te winnen. Maar Botic zit in een flow. En als je eenmaal aan dit succes ruikt, wil je meer."