Ze droomden er al langere tijd van, maar deze drie mensen lieten hun droom begin dit jaar eindelijk waarheid worden: je eigen bedrijf beginnen. En toen kwam het coronavirus om de hoek kijken.
"Ik heb de afgelopen twee jaar rondgelopen met het plan om voor mezelf te beginnen. Ik vond het eng, maar durfde in januari de sprong te wagen. Ik werkte parttime in de kinderopvang, maar wilde graag iets doen met communicatie en cultuureducatie. Daar ligt mijn hart, maar om werk achter de hand te houden, besloot ik de twee dingen te combineren terwijl ik m’n bedrijf startte."
"Dat leek eerst m'n redding te zijn - maar toen sloten de kinderdagverblijven hun deuren ook. Ik heb een nulurencontract, en dus nergens recht op. Sinds januari ben ik bezig met klanten werven en gesprekken voeren, zodat ik in april een goede start zou kunnen maken. De afspraken die tot nu toe stonden, zijn allemaal afgezegd voordat die datum in zicht kwam."
"Mijn klanten zitten vooral in culturele instellingen, kleinere bedrijven en ZZP'ers. Ik schrok ontzettend van het nieuws dat er voor het bestaan van veel kleinere musea gevreesd wordt door deze crisis. De sector heeft al geen grote budgetten, maar als ze gaan bezuinigen wordt het lastig voor mij. Tot nu toe gebruik ik mijn tijd vooral voor promotie op social media en het opstarten van mijn website."
"Als op 11 mei de kinderdagverblijven weer opengaan, is het afwachten hoe m'n werk zich gaat ontwikkelen. Ondanks de wat hobbelige start had ik het ondernemerschap niet willen uitstellen. Ik heb zo lang getwijfeld en gewacht, dat ik niet meer terug kon toen ik eenmaal de sprong waagde."
"Ga ik hier tot mijn pensioen werken of wil ik tóch nog iets anders doen? Met die vraag heb ik de afgelopen vier jaar geworsteld. Toen een collega uiteindelijk voor zichzelf wilde beginnen, durfde ik samen het avontuur aan te gaan. We bieden salarisadministratie, daarnaast detacheren we onszelf. De klus waarbij ik op 1 april in Utrecht zou starten, ging niet door. Een Brabander uit coronagebied over laten komen was een te groot risico."
“Mijn partner is ook zelfstandige, dus we zitten samen thuis met onze vier kinderen.”
John Jorissen
"De interimopdrachten lagen begin dit jaar voor het oprapen, terwijl ik nu leef van m’n spaargeld. Mijn partner is ook zelfstandige, dus we zitten samen thuis met onze vier kinderen. Ik heb een maand lesgegeven, terwijl ik het bedrijf niet in kon schrijven bij de KvK: het kantoor was dicht. Teruggaan naar het bedrijf waar ik 31 jaar gewerkt hebt, was geen optie: ik had de knoop doorgehakt. Bovendien zou m’n eigen bedrijf dan nooit van de grond komen."
"Het voordeel van onze werkzaamheden is dat ze direct aan zullen trekken zodra het beter gaat. Niemand wil zijn eigen salarisadministratie doen, dat wordt allemaal uitbesteed. Bovendien hoop ik dat bedrijven, als ze gaan bezuinigen, nog eens kritisch kijken naar wie ze ingehuurd hebben. Als wij het goedkoper aan kunnen bieden, zie ik een mogelijkheid voor ons als starters. Bovendien blijf ik positief: anders had ik nu ergens gedetacheerd gezeten en had ik de acquisitie in de avonduren moeten doen. Daar heb ik nu uitgebreid de tijd voor."
"Vanuit m'n eerdere baan als teamleider bij een vastgoedmediabedrijf, zag ik dat er mogelijkheden waren als freelancer. Ik stuurde een team aan dat makelaars helpt met foto's en video's voor woningen, maar na vier jaar was ik uitgegroeid. Ik zag als freelancer de mogelijkheid om uitgebreidere en leukere opdrachten te doen en besloot in februari voor mezelf te beginnen."
“Had ik dit van tevoren geweten, dan was ik nu die onderneming nooit begonnen. Ik kan het niemand aanraden”
Nando de Haan
"Voordat ik begon merkte ik al dat het moeilijker werd om aan werk te komen. Er kwamen wat losse opdrachten binnen, maar het was totaal anders dan ik me had voorgesteld. Samen met mijn partner, die een vaste baan heeft, had ik van tevoren een plan opgesteld om een buffertje op te bouwen, maar het was niet de bedoeling die direct aan te breken."
"Terug kon ik niet meer - m’n vervanger was al ingewerkt. Maar wat dan? Ik besloot een crowdfundingactie op te zetten, waarbij mensen in Friesland een fotoshoot aan huis kunnen kopen. De helft van het geld doneer ik aan de Voedselbank, de andere helft steek ik in m’n bedrijf. Bovendien bouw ik op deze manier een portfolio op, dus helemaal stil zit ik niet."
"Ik heb steun aangevraagd bij de overheid, maar het is de vraag of ik daarvoor in aanmerking kom. Ik kan geen boeken overhandigen om te laten zien hoeveel inkomsten ik normaliter had, maar ik heb ook niet de tijd gehad om een buffer op te bouwen. Eigenlijk val ik er precies tussenin. Had ik dit van tevoren geweten, dan was ik nu die onderneming nooit begonnen. Ik kan het niemand aanraden.”