Het begrip Decentralisatie hangt nauw samen met de begrippen souvereiniteit en de staatsvorm van Suriname. Souvereiniteit omvat de vraag waar in een hiërarchisch opgebouwde samenleving het gezagsorgaan zich bevindt, dat beschikt over de gezagsvolkomenheid d.w.z. die vorm van gezag, die aan geen ander hoger gezag verantwoording verschuldigd is , het gezag, dat zich naar binnen en naar buiten (de staat )waar kan maken en erkend wordt door de andere staten volgens de regels van het internationaal recht. Op basis van het bezit van de gezagsvolkomenheid kan dit orgaan bevoegdheden toebedelen aan andere bevoegde organen, deze bevoegdheden weer terugnemen, toezicht houden op de wijze, waarop de bevoegdheden worden uitgeoefend en de nodige sankties verbinden aan de inkorrekte uitoefening. Op grond van het voorgaande mag worden gekonkludeerd, dat het orgaan, dat binnen de samenleving over de souvereiniteit beschikt als het hoogste orgaan mag worden gekenmerkt. De Grondwet van Suriname laat daar geen onduidelijkheid over bestaan en stelt in artikel 52 en 55 vast, dat de souvereiniteit berust bij het volk. Het volk wordt in de praktijk van alle dag vertegenwoordigd door De Nationale Assemblee, de (hoogste) gekozen volks vertegenwoordiging. Deze Nationale Assemblee maakt op haar beurt weer deel uit van het complex-orgaan de wetgever in formele zin en de Grondwetgever. De staatsvorm houdt zich bezig met de vraag of het grondgebied of het territoir van de staat uit één enkel deel bestaat of dat het is opgedeeld in meerdere aan elkaar gelijke delen, een vereniging van gelijke delen of een verzameling van aan elkaar ongelijke delen met elk een eigen struktuur maar onder één gezamenlijke leiding. In de volgorde die is aangegeven kunnen we spreken van een unitaire eenheidsstaat, een federatie, een bondsstaat, een statenbond of een federatie bestaande uit kleinere federaties en eenheidsstaten. Binnen het geschetste geheel kan nog het onderscheid worden gemaakt tussen gecentraliseerde en gedecentraliseerde eenheidsstaten, staten, waarbij er sprake is van de concentratie van bevoegdheden bij één centraal gezag of waarbij de centrale overheid delen van zijn bevoegheden heeft overgedragen aan de gezagsorganen van de andere, lager in hiërachie staande organen. In de gevallen, waarbij er sprake is van kleinere territoriale eenheden of organen, waaraan de centrale overheid heeft overgedragen betrekkelijk verreikende bevoegdheden ten aanzien van hun eigen interne aangelegenheden. In Suriname heeft de Grondwet in de hoofdstukken XXI t/m XIII de regelgeving en het bestuur van de huishouding van het distrikt overgelaten (overgedragen) aan de Distriktsraad. Voor het in de praktijk brengen van deze “opdrachten” van de Grondwet zal de nodige inspanning moeten worden ondernomen. Evaluatie van van de Grondwettelijke regeling en daarna de synchronisatie van de wet Regionale Organen met de Grondwet is één van de eerste stappen. Naast de staatsvorm is het ook nuttig om aandacht te besteden aan de regeringsvorm. Onder de regeringsvorm wordt verstaan de wijze van samenwerking tussen de belangrijkste staatsorganen. Op nationaal niveau gaat het dan om De Nationale Assemblee en de Regering, op regionaal niveau om de wijze van samenwerking tussen de Distriktsraad, het Distriktsbestuur en de Distriktcommissaris. Het legitimatie beginsel t.w. het geven van vorm en inhoud aan de welvaart en het welzijn van het volk geldt ook hier in volle omvang!